Soğukkanlı hayvanların, büyük bir kısmı kışın soğuğuna dayanamayarak ölürler. Bunlar kış gelmeden önce, soğuktan korunmuş yerlere yumurtalarını bırakırlar. Bazı hayvanlarsa in, kovuk gibi yerlere gizlenerek veya koza içine sarınarak, kışı geçirirler. Bunların kalp atışları iyice yavaşladığı için, saklandıkları yerlerde ölmezler. Sıcakkanlı hayvanlardan pekçoğu da derilerinin altında biriken kalın yağ tabakaları nedeniyle üşümezler. Bazı hayvanlar ise, soğuktan, kışın daha da kalınlaşan kürkleriyle korunurlar. Bu yüzden, avcılar tarafından kışın elde edilen kürkler daha değerlidir.
Vahşi hayvanlar kışın üşümezler çünkü doğal olarak soğuk havalara uyum sağlayabilecek fizyolojik ve davranışsal adaptasyonlar geliştirmişlerdir.
Vahşi hayvanların kürkleri, tüyleri veya derileri soğuğa dayanıklıdır ve vücut ısısını korumak için yalıtım sağlar. Bazı hayvanlar, kürklerinin yoğunluğunu ve kalınlığını kış aylarında arttırarak daha iyi yalıtım sağlarlar. Ayrıca, bazı hayvanlar kürklerini veya tüylerini, kışın daha fazla güneş ışığı almak için düzenli olarak temizlerler.
Hayvanların metabolizmaları, soğuk havalara uyum sağlamalarına yardımcı olan diğer bir faktördür. Bazı hayvanlar, kış aylarında daha fazla kalori yakarlar ve vücut ısısını korumak için enerji üretirler. Diğer hayvanlar, enerji tasarrufu yapmak için vücut ısısını düşürerek soğuk havalara uyum sağlarlar. Bu, yavaşlayan metabolizmaları ve azalan kalp atış hızlarıyla gerçekleşir.
Bazı hayvanlar, yiyecek kaynaklarını değiştirerek ve daha az enerji harcayarak soğuk havalara uyum sağlarlar. Örneğin, bazı kuş türleri, kış aylarında yiyecek kaynaklarının azalması nedeniyle kış uykusuna yatarlar. Ayrıca, bazı hayvanlar, kış aylarında daha az aktif hale gelerek enerji tasarrufu yaparlar.
