Bütün bir kış mevsiminde yaprak dökmeyen ağaçların daha çok iğne yapılı, küçük yaprakları vardır. Klorofilin görevini yapabilmesi için hafif bir yeğinlik olması yeterlidir. Topluca dökülen yapraklarının yerini de, yeni biten yapraklar alır. Bir Çam ağacının dibine bakarsak daima kurumuş iğne yapraklarını görebiliriz.
Bazı ağaçların yaprakları kışın dökülmez çünkü bu ağaçlar, kış mevsiminde de yeşil kalabilen ve fotosentez yapabilen “daima yeşil” ağaçlardır. Bu ağaçlar, yapraklarının rengini korumak ve fotosentez yapabilmek için, yapraklarında bulunan klorofil pigmenti üretimini sürdürürler.
Daima yeşil ağaçların yapraklarındaki klorofil pigmenti üretimi, mevsimsel olarak değişen sıcaklık ve ışık koşullarına bağlı olarak yavaşlayabilir veya hızlanabilir. Ancak bu ağaçlar, yaprak dökmek yerine yapraklarının ömrü sona erdiğinde eski yapraklarını tek tek dökerler. Bu süreç, yeni yaprakların büyümesine ve ağacın yapraklarını sürekli olarak yenilemesine olanak tanır.
Öte yandan, yapraklarını döken ağaçlar, soğuk ve kuru kış koşullarına uyum sağlamak için yapraklarını dökerler. Yaprak dökme, ağacın su kaybını azaltarak kış mevsiminde hayatta kalmasına yardımcı olur. Bu ağaçlar, ilkbaharda tekrar yapraklarını yenileyerek, fotosentez yaparak büyümeye devam ederler.
