Şeker, suyun içinde erimez. Isıtılınca erir. Suyun içinde çözünür. Yani, şeker molekülleri, su moleküllerinin arasında serbest kalır. Şekerin tümü, bazı yoğunluk sınırları içinde mükemmel olarak sabit kalır.
Suyun içine atılan şeker, su molekülleri tarafından çevrelenir ve su molekülleri, şeker moleküllerine etki ederek şekerin çözünmesine neden olur. Bu süreçte, şeker molekülleri, su moleküllerinin etkisiyle birbirinden ayrılır ve su molekülleri arasına dağılır.
Suyun moleküllerinin özellikleri, suyun birçok maddeyi çözebilme yeteneğine sahip olmasını sağlar. Su molekülleri, yüksek elektronegatifliğe sahip olmaları nedeniyle birbirleriyle yüksek oranda polarize olur ve birbirlerine güçlü hidrojen bağları ile bağlanır. Bu özellikleri, su moleküllerinin, diğer polar molekülleri çözmek için kullanabileceği bir çözücü olarak işlev görmesine neden olur.
Şeker, suyun içine atıldığında, su molekülleri şeker moleküllerini çevreler ve şeker molekülleri, su moleküllerinin etkisiyle birbirinden ayrılır. Bu, şekerin çözünmesine neden olur ve su molekülleri arasına dağılır. Çözünme süreci, şeker moleküllerinin birbirinden ayrılması ve su moleküllerinin şeker moleküllerinin yerini alması ile gerçekleşir.