Isırganların yaprakları üzerinde dalayıcı tüyler vardır. Bunların dip tarafı, aslı formik asit olan sıvı ile dolu bir keseyle bağlantılıdır. Cildin bitkiye dokunmasıyla kızarıp kabarmasına bu sıvı sebep olur. Bazı ısırgan türleri eskiden fazla kanlı olanların kanını çekmek için kullanılırdı.
Isırgan otu yaprakları, üzerlerindeki tüyler vasıtasıyla insan ve hayvan cildine dokunduğunda acı bir hissiyat oluşturur. Bu tüyler, içlerinde bulunan bir zehirli kimyasal olan histamin ve formik asit gibi irritan maddeleri içerir.
Histamin ve formik asit, cilde temas ettiğinde sinir uçlarını uyaran ve acı hissine neden olan kimyasallardır. Ayrıca, ısırgan otu tüyleri, cildi tahriş ederek kaşıntı, kızarıklık ve şişlik gibi alerjik reaksiyonlara da neden olabilir.
Bu etkilerin nedeni, tüylerin uçlarındaki küçük kılcal kısımların, cildin üst tabakasına nüfuz ederek, irritan maddeleri salgılamasıdır. Bu salgı, insan ve hayvanların cildinde yakıcı bir his yaratır.
Isırgan otu tüylerinin bu etkileri, insanlar tarafından yüzyıllardır bilinmektedir ve bu nedenle bitki, birçok kültürde tıbbi amaçlar için kullanılmıştır. Özellikle anti-enflamatuar, antioksidan, antifungal ve antibakteriyel özellikleri nedeniyle, bazı kültürlerde ısırgan otu tedavi edici bir bitki olarak kabul edilir.
