Cam haline gelecek olan karışım, beyaz kumdan elde edilen silis veya kuvars madeni ile karbonatlar, nitratlar ve alkali sülfatlarla yapılır. Toz halindeki bu karışım, renk veren madde oksitleri ve kataliz edici maddelerle beraber fırınlarda ısıtılır. Cam külçesi, ergime sırasında çıkan gazların hareketi ile iyice karışır. Tasviyede ısı derecesi yükselir. Yüzeydeki köpüğe benzeyen maddeler kazınıp alınınca, cam külçesi berrak bir görünüşe kavuşur. Bu andan itibaren ısı 550º ile 1300º arasında tutularak cam külçesi, işlenebilir duruma getirilir.
Cam, silis kumu, soda külü ve kireçtaşı gibi malzemelerin eritilmesi ve soğutulmasıyla yapılan bir malzemedir. Cam üretimi, eski zamanlardan beri bilinmektedir ve günümüzde modern teknolojilerle birlikte geliştirilmiştir.
Cam yapımı genellikle üç adımda gerçekleştirilir: hazırlık, eritme ve şekillendirme.
- Hazırlık: Cam yapımında kullanılan malzemeler silis kumu, soda külü ve kireçtaşı gibi hammaddelerdir. Bu malzemeler önce ezilir, ardından öğütülerek toz haline getirilir. Tozlar daha sonra su ile karıştırılıp bir hamur haline getirilir.
- Eritme: Hamur, eritilmesi için bir fırında yüksek sıcaklıklara (yaklaşık 1500-1600 °C) maruz bırakılır. Bu işlemde, hamurun içindeki silis kumu, soda külü ve kireçtaşı malzemeleri erir ve bir sıvı haline gelir. Bu sıvı halindeki cam, daha sonra soğumak için özel bir fırına aktarılır.
- Şekillendirme: Soğuyan cam, çeşitli şekillerde şekillendirilebilir. Bu işlem, camın kalıplara dökülmesi, yuvarlatılması, kesilmesi, üflenmesi veya preslenmesi gibi birçok farklı yöntemle gerçekleştirilebilir.
Cam yapımı, bu basit adımların kombinasyonuyla gerçekleştirilebilir. Camın kalitesi, kullanılan malzemelerin kalitesine, sıcaklık kontrolüne, eritme işlemine ve şekillendirme yöntemine bağlıdır. Günümüzde cam üretimi, daha verimli ve çevre dostu yöntemlerle gerçekleştirilmektedir.
